Het Koninkrijk van God

In de kerk op het Westeinde staat de beamer opgesteld en Ko zit aan de knoppen. Het is zondagochtend 22 januari 2023. Lector Corrie heeft net de schriftlezing uit Mattheus 6 : 25-33 beëindigd. We zullen zingen en het lied verschijnt op de muur, maar het orgel zwijgt. Dan zie ik opeens organist Henk op zijn tenen naar voren lopen. Hij buigt zich over naar ds. Olde en fluisterend wordt er overlegd. Wat is er mis?

Lees verder “Het Koninkrijk van God”

De veertigdagentijd en pasen

Ik heb in een vorig artikel in de Aanwijzer iets verteld over het ontstaan van de onderverdeling van de tijd in jaren en maanden. De onderverdeling wordt gekoppeld aan de stand van zon, maan en sterren, terwijl die onderverdeling samenhangt met de periodes van zaaien en oogsten en met de vruchtbaarheidscyclus van de boerderijdieren. En aan die periodes en dagen werden weer religieuze rituelen en gebruiken gekoppeld. Een goede oogst en dus voldoende te eten was uiteindelijk een gift van de goden / God.

Lees verder “De veertigdagentijd en pasen”

Gelezen in…

…het Parochiemagazine en het Parochienieuws O.L. Vrouw Geboorte Schermerhorn
door Adri V-K


Afscheidsviering Schermerhorn
Op 15 januari is het streven om de laatste viering te houden en de kerk officieel aan de eredienst te onttrekken. Overal krimpen kerken in, vergrijzen, verminderen en sommigen worden zelfs gesloten Ikzelf geloof dat de kerk veel te bieden heeft en dat de boodschap van Christus mensen kan verlichten, moed en kracht geven, bij elkaar kan brengen en in staat stellen elkaar te dienen en te beminnen.
Daarvoor is geen gebouw nodig, maar wel geloof, goedheid en saamhorigheid. Dit heb ik hier in Schermerhorn gezien: hoe jullie om elkaar geven, voor elkaar zorgen en voor elkaar bidden.
De kerk wordt weliswaar verkocht en aan de eredienst onttrokken, maar het geloof en de geest om er voor elkaar te zijn gaat verder.

Lees verder “Gelezen in…”

Van de predikant

In de vorige Aanwijzer mocht ik u al een goed nieuw jaar toewensen, maar ik doe dat in dit blad nog eens dunnetjes over: ik wens u een heel goed 2023 toe. Immers, de redactie heeft als voornemen dat dit blad nog voor de jaarwisseling verschijnt. Goede wensen blijven trouwens ook best een tijdje houdbaar! En nu we het er toch over hebben: in het toewensen van een goed jaar, bedoel ik niet zozeer dat alles rimpelloos zal verlopen. Daarmee zouden we het leven overvragen, denk ik. Leven is nu eenmaal niet alleen de hoogten, maar ook de diepten. Niet alleen de stevigheid, maar ook de kwetsbaarheid. Tegelijk vertellen mensen die verdriet meemaken of die in moeilijke omstandigheden zijn dat het goede hun tóch tegemoet komt. Dat zit ‘m dan vaak in de verbondenheid en liefde die andere mensen hen bieden, maar dat kan ook zijn in de veerkracht die ze in zichzelf ontdekken al dan niet mede gevoed door het geloof.

Lees verder “Van de predikant”

Berichten van de ZWO

Het zal je maar overkomen. In het land waar je bent geboren wordt het leven voor jou onmogelijk en levensgevaarlijk. Ten langen leste verlaat je je land en ga je op zoek naar een menswaardig en veilig bestaan elders in de wereld, waar dan ook. Na een moeilijke en vaak ook gevaarlijke reis denk je die plek gevonden te hebben, vol hoop dat het hier mogelijk is een nieuw bestaan op te bouwen. Maar dan valt het zwaar tegen en de hoop vervliegt. De beelden van de chaotische vluchtelingenopvang in Ter Apel staan nog duidelijk op ons netvlies.

Lees verder “Berichten van de ZWO”

Verslag van de week in zorghotel Nieuw Hydepark

Deze zomer werd ik uitgenodigd om eens deel te nemen aan de vakantieweek voor ouderen en gehandicapten in zorghotel Nieuw Hydepark van PKN in Doorn.  Na wat overwegen, wel of niet, leek het toch wel wat om eens een week niet in je eigen bed te slapen. Het was in de week na 15 oktober 2022. Na aankomst op de zaterdagmiddag werden de gasten ontvangen door de vrijwilligers en naar hun kamer gebracht. Elke gast een eigen vrijwilliger die je bijstond als je hulp nodig had. Om half zes een heerlijk diner opgeschept en in de avond kennismaken met de vrijwilligers en de medegasten en uitleg van het weekprogramma en presentatie van de uitstapjes.

Lees verder “Verslag van de week in zorghotel Nieuw Hydepark”

Zondagavondgespreksgroep 60+

13 november 2022 in de Ark, Stompetoren

o.l.v. Wil en Aart Vijfvinkel en Jan Vlaming

Hoe doe je dat: LEVEN!

De tv-presentator Coen Verbraak praat in een interviewprogramma met uiteenlopende gasten over wat het leven, ondanks alles, de moeite waard maakt. Hij opent de ontmoeting als volgt:

We hebben het leven allemaal cadeau gekregen, ongevraagd.
En zonder dat er een gebruiksaanwijzing bij zit
Maar hoe doe je dat eigenlijk, LEVEN.

Lees verder “Zondagavondgespreksgroep 60+”

Van de predikant

Het kerkgebouw van Stompetoren was op 2 november in de middag opengesteld om binnen te lopen om een kaarsje te branden, even te zijn, op wat voor manier dan ook of om even een gesprekje te hebben met één van de aanwezige ambtsdragers of de predikant. Het is waardevol voor de mensen die even binnen kwamen lopen. Het is sowieso prettig dat de kerk open is.  

De aanloop was minder groot dan vorig jaar. Misschien ook omdat we toen in de corona-tijd zaten en er minder gelegenheid was om een kerkgebouw binnen te stappen. En een ander ‘misschien’: we zijn het als protestantse kerk nog niet zo gewend om te gedenken op deze manier en op deze dag, Allerzielen.

Lees verder “Van de predikant”

Meedoen met het oecumenische Floorkoor

Het parochieblad van Schermerhorn valt al jaren in mijn brievenbus. In september is het nog slechts een inlegvel geworden bij het Parochiemagazine van de grote R.K. Parochie Maria, Moeder van God van Purmerend en omstreken. De locatie Schermerhorn gaat spoedig sluiten. Maar eerst komt er nog een oecumenische Floorviering op 11 september.

De cantorij krijgt een oproep om mee te doen met het gelegenheidskoor. De repetities vinden plaats in de R.K. kerk in Schermerhorn en ik geef me op. De eerste oefenavond zit ik eerst nog in Alkmaar waar ik onverwacht getrakteerd word op een etentje door mijn kinderen. Heel gezellig maar ook wat tijdrovend. Na afloop spring ik als een haas op mijn fiets en sjees met pal tegenwind naar de kerk. Er staan heel wat fietsen op het plein en ik stuif naar binnen. Er wordt gauw een stoel voor me bijgezet en de gekopieerde muziekblaadjes zijn heet van de naald. Ik zit naast iemand uit het kerkkoor van Ursem die met dezelfde dirigent Marcel de liederen al geoefend heeft. Zij kan me alvast een beetje wegwijs maken.

Lees verder “Meedoen met het oecumenische Floorkoor”