Dat wil zeggen: van de waarnemend predikant. Met wie het goed gaat. Ik zal eind februari mijn werkzaamheden als waarnemend predikant voor de gemeente Graft De Rijp hebben
afgesloten met de verbintenis van de nieuwe predikant aan die gemeente, ds. Carina Kapteyn. We feliciteren onze buurgemeente van harte met deze benoeming. U gaat vast met haar kennismaken. Intussen ben ik predikant in algemene dienst bij de landelijke kerk geworden, met als opdracht (her en der in den lande) als interim predikant aan de slag te gaan. Een interim predikant springt bij in een gemeente die voor opgaven staat die ze zelf niet kunnen klaren, bijvoorbeeld een kerkgebouw dat moet sluiten, een verschil van mening in de kerkenraad, moeite om beleid te ontwikkelen, dat soort dingen. Ik doe dat parttime. En ‘interim’ is dus weer iets anders dan ‘waarnemend’.
Ik werd 31 januari als zodanig bevestigd in een dienst in Ridderkerk. Ik zag er van tevoren tegenop: een dienst zonder zingen, zonder publiek … Maar uiteindelijk viel het erg mee:
mensen hebben op andere manieren blijk gegeven van grote betrokkenheid en gereageerd op de dienst. Appjes, mailtjes, telefoontjes, kaarten, bloemen. Van uw kerkenraad ook een
mooi boeket bloemen. Al met al was het toch heel feestelijk en ik ervoer de andere manieren van uiten van betrokkenheid als heel plezierig. Voor elke reactie kon ik even de tijd nemen, in plaats van dat je bij een receptie weer gedreven wordt naar de volgende in de rij.
Bij de deur van …
Ik heb in samenspraak met Mieneke Kostelijk een idee ontwikkeld om filmpjes te maken met een kort interview over wat deze tijd van corona heeft opgeleverd. Want corona op zichzelf levert ontzettend veel ellende op, laten we eerlijk zijn. En alle beperkingen evenzo. Maar tegelijk weet ik van mezelf en hoor ik ook van andere mensen dat we door deze tijd ook nieuwe dingen leren. Inzichten en manieren van doen die we graag willen bewaren voor als ‘alles weer normaal’ is. Bijvoorbeeld een grotere waardering voor de eigen omgeving. En dat je ook zonder vakantie een hele fijne zomer kan hebben. ’Bij de deur van …’ gaat als volgt. Ik kom aan de deur van iemand en stel de vragen. Wees niet bang: ik kom op afspraak! Het filmpje komt op een gesloten gedeelte van YouTube te staan. Alleen mensen die de link hebben toegestuurd gekregen kunnen het zien. In mijn voorstelling zijn dat alle mensen van wie het mailadres bekend is bij de Aanwijzer en de Nieuwsbrief. Na een week verwijder ik het filmpje ook weer. En dan staat er intussen weer een nieuw filmpje klaar. Zo blijven we op elkaar betrokken, kunnen we elkaar iets positiefs meegeven en kunnen we
elkaar groeten. Wat betreft op elkaar betrokken blijven. Vanuit de kerkdiensten worden voortaan een aantal kaarten naar gemeenteleden verstuurd. Ook met als doel om elkaar vast te houden. Dat wordt verder nog uitgewerkt.
Bij de diensten
We zijn in het kerkelijk jaar intussen aangeland in de Veertigdagentijd. En dat in corona tijd, een tijd waarin we het woord quarantaine zeer veelvuldig hebben gehoord. Velen van ons
hebben het ook al ervaren aan anderen in hun omgeving of zelf. U hebt intussen vast al wel ergens opgepikt dat het woord “quarantaine” zoiets betekent als “40 dagen”. In gebruik geraakt tijdens de pestepidemie in de 14e eeuw in Italië. Vanwege de zeer besmettelijke pest moest een aankomend schip 40 dagen buiten de haven blijven liggen, terwijl ondertussen niemand van boord mocht, totdat gebleken was dat er niemand met de
pest aan boord was. Dat dat een periode van 40 dagen betrof, zal vermoedelijk wel te maken hebben met de godsdienstige betekenis van het getal 40. Ik schat in, dat men medisch gesproken niet wist wat de incubatietijd van de pest was; de periode tussen de besmetting en het optreden van de eerste ziekte verschijnselen. En dan valt een samenleving natuurlijk terug op iets dat bekend is. De veertig dagen die Jezus afgezonderd van alle mensen doorbracht in de woestijn. De veertig jaar die het volk Israël zwierf door de woestijn, met alle ontberingen daarbij. En het in de kerk ontstane gebruik voor een voorbereidingsperiode van 40 dagen vooraf aan Pasen. Tijd van inkeer en bezinning. Tijd van bewustwording en wat meer soberheid. En ja, de associatie met de beperkingen van de corona tijd is snel gemaakt, zij het dat we ons niet hoeven te onthouden van eten en drinken. Het ziet er naar uit dat alle diensten voorlopig alleen maar worden opgenomen, zonder aanwezigheid van publiek en dat zingen nog wel even taboe blijft. De kerkenraad zal u op de hoogte houden van wijzigingen. En ‘wijzigingen’ betreft in dit verband dat er weer meer mag. We hebben in de aanloop naar de 40-dagentijd geëxperimenteerd met een wat andere invulling van de diensten met name wat liederen betreft. Dat lijkt goed te bevallen. We zullen daar mee doorgaan zolang de diensten uitsluitend digitaal en zonder zingen zijn. Mogen we zelf weer zingen en / of mag u weer persoonlijk naar de kerkdienst komen, dan passen we ons weer aan. Intussen hebben we wel wat oefening in flexibiliteit achter de rug! Laat s.v.p. af en toe eens aan ondergetekende of kerkenraadsleden weten wat u van de diensten vindt! Sommigen deden dat al; dank daarvoor. Ook een woord van dank aan de mensen die elke zondag weer de opname en uitzending mogelijk maken. Ontzettend fijn dat er mensen zijn die dat willen doen.
Hartelijke groeten, houd moed!
ds. Marius Braamse