Slak liep langs mol
Slak liep langs Mol, die zat te schrijven. ‘Wat doe je?’ vroeg Slak. ‘Ik heb een lied geschreven voor de vogels’, zei Mol. ‘Over hoe mooi de wereld is. Wil je ’t horen?’ ‘Graag’, zei Slak. Ze ging ervoor zitten. Mol las de tekst voor. ‘Best aardig’, zei Slak. ‘Morgenochtend voeren we het uit’, zei Mol. Met het vogelkoor. Kom je luisteren?’ ‘Natuurlijk’, zei Slak. Dat plezier wilde ze Mol wel doen.
De volgende ochtend was Slak net op tijd. Mol stond voor de vogels met een tak in zijn poot. ‘Een, twee, drie’, zei Mol. De vogels zongen het lied. Het klonk prachtig in de vroege ochtend. Alle andere dieren waren stil. Het hele bos was stil. Slak wist niet wat ze moest zeggen. ‘Wat ongelooflijk mooi’, zei ze na een tijdje. ‘Hoe kan dat? Het zijn precies dezelfde woorden die je gisteren voorlas! Maar het voelt heel anders van binnen. Rustiger. Alsof ik de woorden veel beter begrijp.’ ‘Dat is wat zingen doet’, zei Mol. ‘Praten doe je vanuit je hoofd. En zingen vanuit je ziel.’
Tekst: Iris Boter, schrijver en illustrator
Lees verder “Zingen”