Op 9 november kwamen we bij elkaar in Ursem bij Johan en Gerda Heusinkveld. We waren met z’n tienen en als gast ter ondersteuning bij het gesprek was Ds. Marius Braamse in ons midden. Het thema was: ‘Keetje Bosma gaat dood’, hoe gaan we hier mee om? n.a.v. het filmpje van het Westfriesgasthuis.
Na het vertonen van het filmpje delen we onze associaties die bij ons op komen. Ieder heeft in zijn eigen omgeving kennisgemaakt met de eindigheid van het leven en doet zijn verhaal.
Door middel van het spel ‘360 Verhalen’ worden we uitgenodigd om bijna vergeten herinneringen op te halen en samen verhalen uit te wisselen. Jaap is onze spelleider.
We besloten de middag met het onderstaande gedicht overgenomen uit ’t Tussendoortje:
Er zijn…
je denkt misschien
dat je wat moet zeggen
je denkt misschien
dat je me moet opvrolijken
je wilt me misschien weer
zien lachen en genieten
je denkt misschien dat je me moet
troosten en activeren
wat ik vraag is dit:
wil je nog eens
en nog eens
luisteren naar mijn verhaal
naar wat ik voel en denk?
je hoeft alleen maar stil te zijn
mij aan te kijken
mij tijd te geven
je hoeft mijn verdriet zelfs niet te begrijpen
maar als het kan slechts te aanvaarden
zoals het voor mij aanvoelt
jouw luisterend aanwezig zijn
zal mij dan anders maken.
Marinus van den Berg, ‘Meegaan tot het einde’.
Adri