Hoe een kerstboom denkt over de maand december

Het hele jaar sta ik heerlijk in het bos,
niet in een standaard, maar gewoon, lekker los!
De hele familie gezellig om mij heen,
allemaal net als ik, op één been.

Maar dan komt de maand december, heel fijn voor veel mensen,
maar wij bomen kunnen ons wel wat anders wensen!
Mannen met bijlen komen in het bos om ons te gappen,
staan doodkalm je hele familie om te hakken!
Daarna liggen we op een hoop in de wagen,
ik lig boven op, dus ik mag nog niet eens klagen.
Bij de handelaar liggen we op de grond,
dat is een nare ervaring als je eerst altijd stond.
Dan het gezeur van klanten over ons figuur:
we zijn te vol, te kaal en dan ook nog eens te duur.
Er gebeurt heel wat voor men eindelijk tot kopen besluit,
dan pakken ze je op en schudden ze je uit.
Je verlangt naar de plek vanwaar ze je haalden,
per klant verlies ik tientallen naalden.
Het ergste komt als ze je hebben verkocht,
wat men dan met je doet is wel bijzonder gezocht:
je wordt in een hoek van de kamer geplant
met een piek op je kop en een bal in je hand.
Pas tegen de avond is men met mij klaar,
ik zit onder de kaarsjes en engelenhaar.
Ik denk vermoeid: dat is dat terwijl ik geeuw,
maar dan komt nog mevrouw met de spuitbus met sneeuw.
Ze hadden zitten piekeren onder het eten
wat ze nou toch ook al weer waren vergeten …!
Zo sta ik dan een paar dagen voor gek
en dan halen ze me opnieuw van m’n plek.
Alles gaat er af, want ik word afgetuigd;
ik voel mij weer heerlijk vrij, zodat mijn hartje juicht.
Dan pakken ze me beet! Ik schrik en ben verwonderd
als ik zonder pardon de deur uit word gedonderd!
Zeker 15 jongens rennen op me af
Eindelijk zijn we daar na een half uurtje
en dan gooien ze me in het schuurtje.
Ik ben niet de enige boom
ik ben weer bij familie en denk dat ik droom.
Op een avond gaan we weer op een hoop
ik lig op mijn buurman, dennenboom Joop.
Dat is het laatste wat ik er van weet
want daarna wordt het vreselijk heet