Kan ik dat nog wel zeggen?
Het klinkt zo ouderwets. En wat betekent het eigenlijk?
Toen las ik het onderstaande stukje in ’t Tussendoortje’, het Parochieblad van Schermerhorn. Het gaat ongeveer zo.
‘Een oude vrouw komt bij de dokter en zegt: “Ik heb één hand vol klachten.”
“Laat maar eens horen”, zegt de dokter.
Mijn duim is het gemis aan mijn ouders.
Mijn wijsvinger verwijst naar mijn lichamelijke klachten.
Mijn middelvinger kan zo weinig meer doen.
Mijn ringvinger is zo eenzaam.
Mijn pink is gekromd door het vele wegvallen van zoveel bekenden.